Rozdział 14.

     
                                                                ''chciałabym ci coś powiedzieć ale nie wiem czy warto''

      Marco zrozumiał o co chodziło Kubie, więc postanowił,że przez najbliższe dni da sobie  i jej spokój. Wiedział,że Diana jest rozbita psychicznie. Wiedział,że boi się kolejnych zmian.
     Do końca wakacji na krecie Marco zachowywał się tak jak zwykle. Był opiekuńczy,czuły i przyjacielski. Nie adorował dziewczyny, tak jak robił to wcześniej. Może sobie odpuścił?

     Czwórka przyjaciół wylądowała w Dortmundzie  późnym wieczorem. Kuba, czyli najstarszy i najbardziej odpowiedzialny członek paczki zadzwonił po taksówkę,na którą zmuszeni byli poczekać około dziesięć minut.
     -O rany, głodna jestem...-zaczęła marudzić Agata.
     -To chodź, kupimy coś w całodobowym.-zaproponowała Diana. Polka od razu przystała na pomysł czarnowłosej. Obie poszły w stronę sklepu, a mężczyźni zostali sami.
     -To jak ? Nadal walczysz czy się poddałeś?-zapytał Kuba.
     -O co Ci chodzi?
     -O Dianę, matołku.-zaśmiał się.
     -Nie zauważyłeś? Nic z tego nie będzie. Zostaniemy przyjaciółmi. Tak będzie lepiej. Przynajmniej będę miał pewność,że nigdy mnie nie zostawi. Zawsze będziemy razem. Jak rodzeństwo.
     -Chyba,że tak postrzegasz zaistniałą sytuację..-mruknął Błaszczykowski.-Tylko nie schrzań tego.
     -O mnie się nie martw!-blondyn uśmiechnął się przekonująco.
     -Ja się o Diankę martwię a nie o Ciebie, parówo.-zachichotał.
     -Och, Kubuś,Kubuś...Tak poza tym jutro wieczorem jest u mnie mała impreza.-oznajmił.
     -Wiem. Trąbisz o tym od trzech godzin.
     -Ja przypominam.-zaśmiał się.-Mario będzie...
     -O! A co tam u Mario? Nie odzywał się w ogóle...
     -No właśnie nie wiem. Nie dzwonił,nie pisał...ostatniego smsa dostałem od niego na urodziny. Krótkie ,,100 Lat!''
     -Naprawdę?
     -Tak...
     -Przykro mi. Mam nadzieję,że serio się pojawi na Twojej domówce.
     -Ja też.-westchnął.


     Dziewczyny właśnie opuściły sklep. Kupiły dużo łakoci, ponieważ jak wszyscy mogli się domyślać Agata zamierzała przemycić ukochaną Dianę do siebie do domu. Podczas wakacji, obie bardzo się do siebie zbliżyły. Stały się jak siostry.
     -Diana jedzie ze mną!-zawołała Polka.-To znaczy do naszego domku, Kubuś.-zrobiła maślane oczka,by narzeczony nie robił problemów.
     -Okej.-Kuba pocałował blondynkę w czoło.
     -Tylko nie przegadajcie całej nocy, tak jak ostatnio.-skomentował roześmiany Marco.
     -Oj tam.-zachichotała Diana,w między czasie grzebiąc w torbie.-Marco masz mój telefon?
     -Mam.-zaśmiał się.-Kochana, co ty byś beze mnie zrobiła?
     -Umarłabym.-parsknęła.
     -Oj Dianka...Oho! Taksówka!-spostrzegł piłkarz.



     Następnego dnia, dziewczyny spały do południa,ponieważ w nocy nie zmrużyły oczu przez rozmowy.
     Kuba powiadomił je,że na 15 muszą pojechać do Reus'a na ów imprezę. Diana z chęcią wskoczyła do samochodu Błaszczykowskiego. Marco był, dla niej niczym anioł stróż...psycholog..ktoś, komu zawdzięcza swoje życie.
     -No to jedziemy..-mruknął Kuba.
Jechali niecałe 30 minut. Przez cały ten czas Agata wraz z Dianą plotkowały sobie po cichu, a Kuba myślał jak zeswatać czarnowłosą i blondyna.
W końcu stanęli przed drzwiami apartamentu Reusa. Diana trzymała w ręce walizkę, a Kuba przytulał Agatę i szeptał jej coś do ucha.  W pewnym momencie Marco otworzył im drzwi.
     -Hej!
     -Hej Wam.-uśmiechnął się.-Dzisiaj poznacie moją nowa dziewczynę...-po tych słowach Diana, Agata a przede wszystkim Kuba zamarł. Jeszcze niedawno Marco był po uszy zakochany w czarnowłosej...
    - Ale jak to? Przecież wczoraj wróciłeś z Krety..-wydukał kapitan reprezentacji Polski.
    -Znamy się od dawna...Dzisiaj rano się spotkaliśmy i tak wyszło.
    -To super!-zawołała Diana, mająca na ustach uśmiech a w sercu...w sercu miała ból i smutek.

--------------------------------------------------------------
Przepraszam za to coś,ale brak weny i czasu.
-Praca...
Wybaczcie,że nie komentuje,ale...naprawdę nie mam czasu .;C
Pozdrawiam! ;*

                                                                           
                                                                ....proszę Cię żyj. bądź.bądź ze mną.